-
1 widerlich
- {abhorrent} ghê tởm, đáng ghét, trái với, mâu thuẫn với, không hợp với, ghét cay ghét đắng - {bilious} mật, có nhiều mật, mắc bệnh nhiều mật, hay gắt, bẳn tính, dễ cáu - {disgusting} làm ghê tởm, làm kinh tởm - {distasteful} khó chịu - {feeding} - {fulsome} quá đáng, thái quá, đê tiện, ngấy tởm - {loathsome} làm cho người ta không ưa - {nasty} bẩn thỉu, dơ dáy, kinh tởm, làm buồn nôn, tục tĩu, thô tục, xấu xa, ô trọc, dâm ô, xấu, làm bực mình, cáu kỉnh, giận dữ, ác, hiểm - {nauseous} tanh tưởi, làm nôn mửa, tởm, gớm, gớm guốc, đáng ghê - {noisome} độc hại cho sức khoẻ, hôi thối - {offensive} xúc phạm, làm mất lòng, làm nhục, sỉ nhục, chướng tai gai mắt, hôi hám, tấn công, công kích - {poisonous} - {repellent} có khuynh hướng đẩy ra, có ý cự tuyệt, có ý khước từ, làm khó chịu, làm tởm, không thấn nước - {repugnant} ghét, không ưa, chống lại, ngang bướng, mau thuẫn với, xung khắc với - {repulsive} chống, kháng cự, đẩy, lạnh lùng, xa cách - {sickening} làm lợm giọng, làm chán nản, làm thất vọng - {sickly} hay ốm, có vẻ ốm yếu, đau yếu, gầy yếu, xanh, xanh xao, độc, tanh, uỷ mị, ẻo lả, ốm yếu - {sorry} lấy làm buồn, lấy làm tiếc, lấy làm phiền, đáng buồn, tồi tàn, thiểu não = widerlich laut {blatant}+ -
2 abstoßend
- {abhorrent} ghê tởm, đáng ghét, trái với, mâu thuẫn với, không hợp với, ghét cay ghét đắng - {disgusting} làm ghê tởm, làm kinh tởm - {forbidding} trông gớm guốc, hãm tài - {grim} dữ tợn, tàn nhẫn, nhẫn tâm, ác nghiệt, không lay chuyển được - {harsh} thô, ráp, xù xì, chói, khó nghe, nghe khó chịu, khàn khàn, chát, lỗ mãng, thô bỉ, thô bạo, cục cằn, gay gắt, khe khắt, khắc nghiệt, cay nghiệt - {nasty} bẩn thỉu, dơ dáy, kinh tởm, làm buồn nôn, tục tĩu, thô tục, xấu xa, ô trọc, dâm ô, xấu, khó chịu, làm bực mình, cáu kỉnh, giận dữ, ác, hiểm - {odious} - {repugnant} gớm, ghét, không ưa, gớm guốc, chống lại, ngang bướng, mau thuẫn với, xung khắc với - {repulsive} chống, kháng cự, đẩy, lạnh lùng, xa cách - {revolting} gây phẫn nộ - {unsavoury} nhạt nhẽo, vô vị, không ngon, tởm -
3 zuwider
- {abhorrent} ghê tởm, đáng ghét, trái với, mâu thuẫn với, không hợp với, ghét cay ghét đắng - {alien} nước ngoài, chủng tộc khác, alien from, to lạ, xa lạ, khác biệt, không có quan hệ gì với, không phải của mình, alien to trái với, ngược với - {antipathetic} có ác cảm, gây ác cảm - {contrary} trái ngược, nghịch, trái thói, bướng bỉnh, ngang ngược, khó bảo, trái ngược với - {cross} chéo nhau, vắt ngang, bực mình, cáu, gắt, đối, ngược lại, lai, lai giống, bất lương, man trá, kiếm được bằng những thủ đoạn bất lương - {distasteful} khó chịu = zuwider sein {to grate}+ -
4 verabscheuungswürdig
- {abhorrent} ghê tởm, đáng ghét, trái với, mâu thuẫn với, không hợp với, ghét cay ghét đắng - {detestable} đáng ghê tởm -
5 abscheulich
- {abhorrent} ghê tởm, đáng ghét, trái với, mâu thuẫn với, không hợp với, ghét cay ghét đắng - {abominable} kinh tởm - {accursed} đáng nguyền rủa, xấu số, phận rủi, phận hẩm hiu, phiền toái, khó chịu - {black} đen, mặc quần áo đen, da đen, tối, tối tăm, dơ bẩn, bẩn thỉu, đen tối, ảm đạm, buồn rầu, vô hy vọng, xấu xa, độc ác - {damnable} đáng trách, đáng tội, đáng đoạ đày - {detestable} đáng ghê tởm - {disgusting} làm ghê tởm, làm kinh tởm - {execrable} bỉ ổi, rất đáng ghét - {execrative} tỏ ra ghét cay ghét đắng execratory) - {execratory} execrative, để chửi rủa, để nguyền rủa - {flagitious} hung ác, có tội ác - {flagrant} hiển nhiên, rành rành, rõ ràng, trắng trợn - {foul} hôi hám, hôi thối, cáu bẩn, ươn, xấu, tồi, thô tục, tục tĩu, thô lỗ, gớm, tởm, nhiễm độc, nhiều rêu, nhiều hà, tắc nghẽn, rối, trái luật, gian lận, ngược, nhiều lỗi, gian trá - {grim} dữ tợn, tàn nhẫn, nhẫn tâm, ác nghiệt, không lay chuyển được - {heinous} cực kỳ tàn ác - {hideous} gớm guốc - {horrible} kinh khủng, kinh khiếp, hết sức khó chịu, quá lắm - {loathsome} làm cho người ta không ưa - {miscreant} vô lại, ti tiện, đê tiện, tà giáo, không tín ngưỡng - {obnoxious} độc - {odious} - {outrageous} xúc phạm, làm tổn thương, lăng nhục, sỉ nhục, táo bạo, vô nhân đạo, quá chừng, thái quá, mãnh liệt, ác liệt - {revolting} gây phẫn nộ - {vile} hèn hạ, đê hèn, kém, không có giá trị, thật là xấu - {villainous} côn đồ - {wretched} khốn khổ, cùng khổ, bất hạnh, đáng chê, thảm hại, quá tệ -
6 verabscheuungswürdig
Adj. despicable, abhorrent* * *abhorrent* * *ver|ạb|scheu|ungs|wür|digadjSee:* * *verabscheuungswürdig adj despicable, abhorrent* * *adj.abhorrent adj. adv.abhorrently adv. -
7 verhaßt
((with to) hateful: Fighting was abhorrent to him.) abhorrent* * *ver·hasstRR, ver·haßtALT[fɛɐ̯ˈhast]1. (gehasst) hated▪ [jdm] \verhaßt sein [o werden] to be [or come to be] hated [by sb]dieser Beruf wurde mir immer \verhaßter I hated [or detested] this profession more and more* * *adj.abhorrent adj. -
8 verabscheuenswert
ver|ạb|scheu|ens|wertadjdetestable, abhorrent, loathsome* * ** * *adj.detestable adj. -
9 Charakter
Charakter, I) Charaktere, d. i. geheime Schriftzeichen, notae. – II) der Inbegriff der Merkmale od. Eigentümlichkeiten eines Ggstds.: a) übh.: nota alcis rei (Kennzeichen, Gepräge, Stempel, der gleichs. einer Sache aufgedrückt ist u. woran etw. erkannt wird). – forma et quasi naturalis nota alcis rei (Gestalt u. gleichs. von der Natur aufgedrücktes Kennzeichen). – habitus (das Sich-Gehaben, das Wesen einer Sache, z. B. orationis virilis). – der Ch. eines Schriftstellers (in Hinsicht der Schreibart), stilus: einen drohenden Ch. haben, habere atrocitatis aliquid: den Ch. von etw. haben, an sich tragen, prae se ferre alqd (zeigen, beurkunden); habere mit Akk. od. habere aliquid mit Genet. (als eigentümlich haben); similem esse alcis rei (einer Sache ähnlich sein); esse m. Ablat. eines Subst. u. Adj. (von der u. der Eigenschaft sein, z. B. essesumma gravitate, v. der Rede): einen fremden Ch. annehmen, se externis oblinere moribus (z. B. von der Beredsamkeit). – b) die einer Person etc. eigentümliche Denk- u. Handlungsweise: habitus (das Sich-Gehaben, das ganze Wesen jmds.; dah. naturae ipsius habitus prope divinus). – natura. indoles. ingenium. animus (erstere drei die dem Menschen angeborene Richtung des Charakters [vgl. »Anlage« den genauern Untersch.]; animus, die ganze geistige Natur des Menschen übh.). – mos (Sitte, z. B. omnis mos Lacedaemoniorum). – mores (Sitten u. Betragen). – vita (Lebensweise). – persona (eig. die [537] Maske; dann meton. = die Rolle, die jmd. auf der Bühne od. im Leben spielt). – oft (zur Bezeichnung der verschiedenen Seiten des Charakters) verb. natura et mores; natura moresque; mores naturaque: ingenium ac mores; vita moresque; mos et natura (z. B. gentis). – mit einem Adjektiv im Latein. oft bl. durch das dem Adjektiv entsprechende Substantiv, z. B. liebenswürdiger Ch. jmds., iucunditas alcis. – von sanftem Ch., mitis ingenio: von festem Ch., s. charakterfest: von wetterwendischem, wankelmütigem Ch., varius ingenio. – seinen Ch. bilden, mores conformare. – Charakterähnlichkeit, similitudo morum, im Zshg. bl. similitudo (Ähnlichkeit der Sitten, Ggstz. morum dissimilitudo). – congruentia morum (Übereinstimmung der Sitten). – es besteht Ch. zwischen ihm u. mir, eius mores a meis non abhorrent. – Charaktereigentümlichkeit, proprietas. – Charakterfehler, morum vitium. – vitium insigne (ein auffallender Fehler). – ein tief eingewurzelter Ch., vitium moribus penitus insitum. – wenn ein Ch. tief eingewurzelt ist, si quid est penitus insitum moribus. – charakterfest, firmus (fest, zuverlässig, Ggstz. infirmus). – constans (beständig, konsequent im Denken und Handeln, Ggstz. inconstans, mobilis, varius). – gravis animo, gew. bl. gravis (in seinen Grundsätzen nicht schwankend, stark von Grundsätzen, Ggstz. levis). – sehr ch. sein, auch magnā esse constantiā. – Charakterfestigkeit, firmitas animi, auch bl. firmitas. animus firmus (Seelenfestigkeit, Zuverlässigkeit, Ggstz. infirmitas, animus infirmus). – constantia (Beständigkeit, Konsequenz im Denken u. Handeln, Ggstz. inconstantia). – gravitas (Stärke der Grundsätze, Ggstz. levitas). – große Ch. besitzen, magnā esse constantiā.
-
10 Charakterverschiedenheit
Charakterverschiedenheit, morum dissimilitudo (Ggstz. morum similitudo). – es herrscht Ch. zwischen ihnen und mir, eorum mores a meis abhorrent. – charaktervoll, constans; gravis. – ch. Gesinnung, constantia; gravitas.
-
11 hören
hören, I) Gehörsinn haben: audire. – scharf, gut h., acuti auditus esse; sollertis auditus esse (vom Fuchs): jmd. hört und sieht noch gut, alci aurium oculorumque vigor est integer (z.B. post septimum et septuagesimum annum): nicht gut h., auribus non satis competere: deutlicher, besser h. (als andere), liquidius audire: schwer, schlecht h., gravius audire; surdastrum esse (etwas taub sein): auf dem rechten Ohre schwer h., dextrā aure surdiorem esse: gar nicht h., sensu audiendi carere; auditus alci negatus est: gar nicht mehr hören, usum aurium amisisse. – vor Furcht nicht h., timor auribus officit: vor Furcht fast gar nicht sehen u. hören, prae metu neque oculis neque auribus satis competere.
II) den Sinn des Gehörs auf etwas richten: audire. – auscultare (zuhorchen, mit anhören). – auf etwas h., alqd audire, alci rei indulgere (einer Sache sich hingeben, für etwas geneigt sein, z.B. odio: u. precibus alcis): auf etwas nicht h., surdum esse alci rei od. ad alqd. surdae sunt aures alcis ad alqd (gegen etw. taub sein = etw. nicht hören, nicht erhören wollen, z.B. surdi votis di sunt). – auf jmd. h., alci aures dare (ihm aufmerksam zuhören); audire alqm. auscultare alci (auf jmd. hören u. seinem Rat, seiner Warnung folgen); alci patefacere aures (jmdm. sein Ohr öffnen, z.B. assentatoribus): auf jmd. nicht h., alci surdum esse (gegen jmd. taub sein, z.B. suadenti, auf den Vorstellenden = auf Vorstellungen). – Sprichw., wer nicht hört, muß fühlen, ipsā re corrigitur, qui verba contemnit, od. (in der Anrede an jmd.) ipsā re corrigeris, quoniam verba contemnis (s. Sall. Cat. 52, 35).
III) mit dem Gehör auffassen; dann übh. vernehmen, erfahren: audire (im allg., auch erhören). – exaudire (von fern her u. deutlich hören; prägn. auch = erhören, z.B. quae dirae brevi ab omnibus dis exauditae). – inaudire (heimlich, unter der Hand etwas hören). – auscultare alqd od. alci rei (einer Sache zuhören, heimlich u. öffentlich, z.B. omnia istaec ab ostio). – percipere (genau auffassen, deutlich hören, vom Gehör selbst; dann = deutlich vernehmen vermiteist des Gehörs, v. Menschen). – accipere (durch das Gehör in den Geist aufnehmen, vernehmen, erfahren, in Erfahrung bringen, die Nachricht von etwas [mündlich oder durch Überlieferung] erhalten). – excipere, von jmd., ex alqo (sowohl »etwas aufschnappen«, was man eigentlich nicht hören soll, z.B. sermonem eorum: als auch = etwas mit besonderem Interesse vernehmen, von jmd. hören, z.B. alcis laudes avidissimis auribus: u. verba ea ex Afro [1360] Domitio excepisse). – comperire (genaue Nachricht von od. über etwas erhalten, mit Sicherheit, genau erfahren, bes. durch mündliche Nachricht). – ich höre gewöhnlich sagen, vulgo audio dici: ich hörte ihn sagen, audivi eum dicentem od. cum diceret: ich höre dich kommen, audio te venientem (ich höre deine Tritte), ich höre dich gern loben, audio libenter te laudatum. – so wie (soviel) ich (sagen) höre, quantum audio: so wie ich gehört habe, quod nos quidem audierimus: ich möchte wohl h., weshalb etc., volo audire, quid sit, propter quod etc.: sie glaubten nicht recht gehört zu haben, velut non audisse se quae audierant crediderunt: das oder davon habe ich nie gehört, id nobis inauditum est: man kann vor Lärm oder Geräusch nichts h., fremitus od. strepitus aurium usum intercipit: man konntenicht einmal mehr etwas h., ne aurium quidem usus supererat. – etw. gern h., alqd haud sane iniquo animo audire; alqā re delectari (sich an etw. ergötzen, z.B. vocum sonis): etwas nicht gern h., alqd parum gratum est auribus; alqd abhorret ab auribus alcis (es sagt etwas den Ohren jmds. nicht zu): ich höre nicht gern von etwas erzählen, aures a commemoratione alcis rei abhorrent. – von etwas hören (Kunde bekommen), venit od. pervenit alqd ad aures meas, inaudire alqd (unter der Hand): nicht das Geringste von etwas h., ne tenuissimam quidem auditionem accipere de alqa re: gern von etwas h., alcis rei auditione duci. – von jmd. etwas h., alqd ab od. ex alqo audire, accipere, cognoscere (durch jmd. erfahren); alqd de alqo audire, accipere (etwas über jmd. erfahren). – etw. hören lassen, edere (von sich geben, z.B. sonum); mittere. emittere (aus dem Munde gehen lassen, z.B. einen Laut, vocem): excĭdit alci alqd (es entfällt etwas jmds. Munde, z.B. non vox parum fortis excĭdit ei). – sich hören lassen, audiri. exaudiri (übh. gehört werden, exand. von fern, von Pers. und Dingen); increpare (verlauten, von Dingen); loqui. dicere (sprechen, reden, von Pers.); canere (singen, von Pers.; ertönen, von Instrumenten etc., z.B. classicum canit); cantare, auf etwas, alqā re (auf etwas spielen, z.B. tibiis); non displicere (bildl., nicht mißfallen, v. Dingen). – die letzten Silben nicht h. lassen, extremas syllabas non perferre. – etwas von sich hören lassen, de rebus suis alqm facere certiorem: er läßt nichts von sich h., de eo nihil audiebamus (wir haben nichts über ihn gehört); silentium est de eo (es herrscht Schweigen über ihn, er ist wie verschollen); litterae eius conticescunt (er schreibt nicht). – von etw. nichts hören wollen, alqd auribus non admittere od. alcis aures clausae sunt ad alqd (jmds. Ohren sind verschlossen für etc.); abnuere, recusare alqd od. de alqa re (etwas ablehnen, von etwas nichts wissen wollen): davon will ich nichts h., non od. nihil audio.
In weit. Bed. ist jmd. hören, a) = zuhören: audire alqm. – auscultare alci (zuhorchen, z.B. nur zu gern, nimis libenter). – alci operam dare (jmdm. als Zuhörer, Schüler [1361] seine Aufmerksamkeit schenken). – b) anhören: audire. – jmd. (jmds. Verteidigung) h., causae probandae veniam alci dare: nicht (mit seiner Verteidigung) gehört werden, causae probandae veniam non impetrare: jmd., ohne ihn zu hören, verdammen, alqm causā indictā condemnare. – das läßt sich h., audio.
-
12 abscheuerregend
Adj.: äußerst abscheuerregend thoroughly repulsive* * *ạb|scheu|er|re|gendadjrepulsive, loathsome, abhorrent* * *abscheuerregend adj:äußerst abscheuerregend thoroughly repulsive -
13 abscheulich
I Adj.2. (sehr schlecht) dreadful, awful; Wetter auch: atrocious; es war einfach abscheulich it was ghastly3. (sehr hässlich) Kröte etc.: hideous, repulsive4. umg. (gemein, frech etc.) nasty, horrible; warum bist du bloß so abscheulich zu ihr? why are you so nasty to her?II Adv.2. sich abscheulich benehmen behave disgracefully; abscheulich riechen / schmecken smell / taste disgusting* * *diabolic; miscreant; ungodly; vile; diabolical; pestilent; outrageous; loathsome; heinous; hateful; hideous; beastly; detestable; horrid; pestilential; abominable; atrocious; revolting; repulsive; horrible* * *ab|scheu|lich [ap'ʃɔylɪç]1. adjabominable, atrocious, loathsome; Verbrechen auch heinous; Anblick auch repulsive; (inf) awful, terrible (inf)wie abschéúlich! — how ghastly or awful or terrible!
2. advbehandeln, zurichten atrociously, abominably; sich anziehen terribly, awfullyabschéúlich riechen/schmecken — to smell/taste horrible
das tut abschéúlich weh — it hurts terribly
* * *1) abominably2) (very bad; terrible: What abominable weather!) abominable3) (extremely hateful.) detestable* * *ab·scheu·lich[apˈʃɔylɪç]1. (entsetzlich) revolting, horrible, dreadfulein \abscheuliches Verbrechen a horrifying [or heinous] crime, an atrocious crimedas Essen schmeckt mal wieder \abscheulich the food tastes revolting [or disgusting] again* * *1. 2.1) disgracefully; abominably2) (ugs.): (sehr)abscheulich frieren — freeze [half] to death (coll.)
das tut abscheulich weh — it hurts like hell (coll.)
abscheulich kalt/scharf — terribly cold/sharp (coll.)
* * *A. adjes war einfach abscheulich it was ghastlywarum bist du bloß so abscheulich zu ihr? why are you so nasty to her?B. advabscheulich kalt hideously cold;abscheulich wehtun hurt like hell umg2.sich abscheulich benehmen behave disgracefully;abscheulich riechen/schmecken smell/taste disgusting* * *1. 2.1) disgracefully; abominably2) (ugs.): (sehr)abscheulich frieren — freeze [half] to death (coll.)
das tut abscheulich weh — it hurts like hell (coll.)
abscheulich kalt/scharf — terribly cold/sharp (coll.)
* * *adj.abhorrent adj.abominable adj.detestable adj.disgusting adj.execrable adj.flagrant adj.heinous adj.hideous adj.horrible adj.outrageous adj. adv.abominably adv.damnably adv.detestably adv.disgustingly adv.execrably adv.flagrantly adv.heinously adv.hideously adv.outrageously adv. -
14 abschreckend
I Part.Präs abschreckenII Adj. off-putting; (einschüchternd) forbidding; Maßnahmen etc.: deterrent; abschreckendes Beispiel warning, deterrent; abschreckende Strafe exemplary punishment* * *deterrent; forbidding* * *ạb|schre|ckendadj1) (= warnend) deterrenteine abschreckende Wirkung haben, abschreckend wirken — to act as a deterrent
2) (= abstoßend) Hässlichkeit repulsive* * *((something) that deters: The possession of nuclear weapons by nations is thought to be a deterrent against nuclear war itself; a deterrent effect.) deterrent* * *ab·schre·ckendI. adj1. (abhaltend, warnend) deterrentein \abschreckendes Beispiel a warningdie hohen Geldstrafen sollen \abschreckend wirken the high fines are designed to be a powerful deterrent2. (abstoßend) abhorrentein \abschreckendes Aussehen [o Äußeres] forbidding appearanceein \abschreckender Eindruck a [very] unfavourable [or AM -orable] impression\abschreckend wirken to act as a deterrent* * *1.1) (warnend) deterrent2) (abstoßend) repulsive2.* * *abschreckendes Beispiel warning, deterrent;abschreckende Strafe exemplary punishmentC. adv:abschreckend wirken act as a deterrent (auf to)* * *1.1) (warnend) deterrent2) (abstoßend) repulsive2.* * *adj.deterrent adj.exemplary adj. adv.as a deterrent adv. -
15 abstoßend
I Part. Präs. abstoßenII Adj. repulsive, disgusting, revolting* * *abhorrent; repugnant; repellent; forbidding; revolting; repulsive* * *ạb|sto|ßend1. adjAussehen, Äußeres repulsive2. advrepulsivelyabstoßend aussehen/riechen — to look/smell repulsive
* * *1) (rather frightening: a forbidding appearance.) forbidding2) (causing a feeling of disgust: revolting food.) revolting* * *ab·sto·ßendI. adj1. (widerlich) repulsive, sickening, revolting, disgustingein \abstoßendes Aussehen a repulsive appearance2. (für Flüssigkeiten undurchlässig) repellent\abstoßend aussehen to look repulsive\abstoßend riechen to smell disgusting* * *Adjektiv repulsive* * *B. adj repulsive, disgusting, revolting* * *Adjektiv repulsive* * *adj.forbidding adj.repugnant adj.repulsive adj. adv.repugnantly adv.repulsively adv. -
16 verabscheuenswürdig
-
17 zuwider
I Adv.: jemandem zuwider sein be repellent ( oder repugnant) to s.o., revolt s.o., turn s.o. off umg.; es ist mir zuwider auch I detest ( oder hate, loathe, can’t stand) it; das Schwimmen etc. ist mir zuwider I detest ( oder hate, loathe, can’t stand) swimming etc.; der Gedanke, das zu tun, ist mir zuwider I find the thought of (doing) it repugnant; dieser Typ ist mir zutiefst zuwider I absolutely loathe and detest that guy; milder: that guy turns me off completely umg.II Präp. (+ Dat) nachgestellt; geh. against, contrary to; den Vorschriften zuwider auch in defiance of the regulations* * *contrary to (Präp.); against (Präp.)* * *zu|wi|der [tsu'viːdɐ]1. adv1)er/das ist mir zuwíder — I find him/that unpleasant; (stärker) I detest or loathe him/that
2) (old = ungünstig)das Glück war ihm zuwíder — luck was against him
2. prep +dat1) (liter = entgegen)dem Gesetz zuwíder — contrary to or against the law
etw einem Befehl zuwíder tun — to do sth in defiance of an order
2) (old = ungünstig)unseren Plänen etc zuwíder — unfavourable (Brit) or unfavorable (US) to our plans etc
* * *zu·wi·der1[tsuˈvi:dɐ]▪ jdm ist jd/etw \zuwider sb finds sb/sth unpleasant; (stärker) sb loathes [or detests] sb/sth; (widerlich) sb finds sb/sth revolting [or disgusting], sb/sth disgusts sbzu·wi·der2[tsuˈvi:dɐ]dem Gesetz \zuwider sein to be against the lawallen Verboten \zuwider in defiance of all bans* * ** * *A. adv:das Schwimmen etcder Gedanke, das zu tun, ist mir zuwider I find the thought of (doing) it repugnant;dieser Typ ist mir zutiefst zuwider I absolutely loathe and detest that guy; milder: that guy turns me off completely umgB. präp (+dat) nachgestellt; geh against, contrary to;den Vorschriften zuwider auch in defiance of the regulations* * ** * *adj.abhorrent adj.contrary adj.cross adj.dislikable adj. ausdr.contrary to expr. -
18 abschreckend
ab·schre·ckend adj1) (abhaltend, warnend) deterrent;ein \abschreckendes Beispiel a warning;die hohen Geldstrafen sollen \abschreckend wirken the high fines are designed to be a powerful deterrent2) ( abstoßend) abhorrent;ein \abschreckender Eindruck a [very] unfavourable [or (Am) -orable] impression( abhaltend)\abschreckend wirken to act as a deterrent -
19 verabscheuenswert,
verabscheuenswürdig Adj. despicable, abhorrent -
20 verabscheuenswert,
verabscheuenswürdig Adj. despicable, abhorrent
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Abhorrent — Ab*hor rent, a. [L. abhorens, rentis, p. pr. of abhorrere.] 1. Abhorring; detesting; having or showing abhorrence; loathing; hence, strongly opposed to; as, abhorrent thoughts. [1913 Webster] The persons most abhorrent from blood and treason.… … The Collaborative International Dictionary of English
abhorrent — [ab hôr′ənt, ab här′ənt] adj. [L abhorrens, prp. of abhorrere, ABHOR] 1. causing disgust, hatred, etc.; detestable [an abhorrent crime] 2. feeling abhorrence 3. opposed or contrary (to) [abhorrent to his principles] SYN. HATEFUL abhorrently … English World dictionary
abhorrent — index antipathetic (distasteful), bad (offensive), contemptible, heinous, loathsome, objectionable … Law dictionary
abhorrent — (adj.) 1610s, in a position or condition to recoil, usually with from; from L. abhorentem (nom. abhorrens), prp. of abhorrere; see ABHOR (Cf. abhor). Meaning repugnant is from 1650s. Earlier was abhorrable (late 15c.) … Etymology dictionary
abhorrent — 1 abominable, *hateful, detestable, odious Analogous words: *contemptible, despicable, scurvy: *execrable, damnable Antonyms: admirable: enjoyable Contrasted words: grateful, agreeable, pleasant, pleasing, gratifying, welcome: *delightful,… … New Dictionary of Synonyms
abhorrent — [adj] disgusting despicable, detestable, execrable, loathsome, offensive, repulsive, revolting; concepts 485,548 … New thesaurus
abhorrent — ► ADJECTIVE ▪ inspiring disgust and loathing. DERIVATIVES abhorrence noun … English terms dictionary
abhorrent — /əbˈhɒrənt / (say uhb horuhnt), /əˈbɒrənt/ (say uh boruhnt) adjective 1. exciting horror; detestable: *abhorrent to him was the pious Christian s self abasement: the folded hands, the downcast eyes –henry handel richardson, 1929. –phrase 2.… …
abhorrent — abhorrently, adv. /ab hawr euhnt, hor /, adj. 1. causing repugnance; detestable; loathsome: an abhorrent deed. 2. utterly opposed, or contrary, or in conflict (usually fol. by to): abhorrent to reason. 3. feeling extreme repugnance or aversion… … Universalium
abhorrent — adj. (formal) abhorrent to (his behavior was abhorrent to everyone) * * * [əb (h)ɒrənt] (formal) abhorrent to (his behavior was abhorrent to everyone) … Combinatory dictionary
abhorrent — adjective Etymology: Latin abhorrent , abhorrens, present participle of abhorrēre Date: 1599 1. a. archaic strongly opposed b. feeling or showing abhorrence 2. not … New Collegiate Dictionary